Kategoria: Bez kategorii

W szkołach trwa rewolucja. Już nie wróci system klasowo-lekcyjny wymyślony 400 lat temu. Pandemia, pomimo negatywnych skutków zdrowotnych i społecznych, przyniosła dwie zmiany w edukacji. Zmianę w myśleniu o edukacji klasycznej, w której mamy ławkę szkolną i tablice. I nie chodzi tu tylko o narzędzia online, tylko o odmiejscowienie edukacji.

Pod tą opinią podpisuję się całym sercem i oburącz. Uwaga dotyczy także szkół zwanych wyższymi. Klasę zamieniamy na salę, ławkę na stolik i krzesło – tablica jako podstawa nauczania pozostaje bez zmian w centralnym punkcie. A uczenie się może przebiegać wszędzie i co więcej niekoniecznie w określonych rozkładem zajęć godzinach.

Dziś usłyszałem w radio o badaniu przeprowadzonym 4-5 czerwca przez IBRIs na 1100 Polakach. Zaledwie 6,1 proc. ankietowanych uważa, że pandemia się skończyła. Kolejne 8,8 proc. jest przekonanych, że wygaśnie do końca roku, a 6,5 proc., że skończy się po wakacjach. Zdecydowanie więcej jest tych, którzy są przekonani, że z koronawirusem będziemy żyć jeszcze długo – 15,6 proc. ankietowanych uważa, że będzie trwała rok, a 14,7 proc. – że dwa lata. Najwięcej respondentów – aż 27,2 proc. – jest zdania, że pandemia nie skończy się nigdy. Zachęcam do lektury całego artykułu.

Indie przed nowym rokiem akademickim zastanawiają się instytucjonalnie, jak „ugryźć temat”. 20 maja University Grant Comission opublikowała tak zwaną „concept note for implementation of blended mode of learning – a mix of online and offline – in universities„. Jest tam na przykład tekst bardzo miły mojemu sercu – „exams for subjects taught in the blended mode can be conducted offline, the commission said”. Zgodnie z tą concept note do 40% zajęć może być online, ale jak się domyślam asynchronicznie, czyli nie „na żywo”, co trenowaliśmy przez trzy semestry.

Jak to w życiu bywa jak jest akcja to jest reakcja. All India Federation of University and College Teacher’s organisation (AIFUCTO) has opposed the recent notification by the University Grants Commission (UGC) for the implementation of a blended mode of teaching-learning at universities. Najpierw pozytyw – w Indiach bardzo słusznie mówi się o teaching-learning bo są to nierozdzielne procesy. A negatyw… Jak widzę nigdzie nikt nie lubi jak są mu narzucane odgórnie pewne rozwiązania. Nawet najbardziej słuszne! Ktoś powie – dobra, propagujesz coś, co inni odrzucają. OK, odrzucają, ale spójrzmy racjonalnie na argumenty. „The majority of the students in India are struggling even for proper internet connections”. Może się to wydać dziwne, ale problemem w Indiach jest dostęp do Internetu. Przez trzy semestry udowodniliśmy, że dostęp do Internetu nie jest u nas problemem. My mamy inne problemy…